سبک
چند روز پیش اتفاقی چندتا از نوشته ها دست یکی از رفقا افتاد، فکر می کردم متن ها فکری باشد، اما نه تا این حد؛ البته قبل هم بزرگی گفته بود خیلی ها نمی فهمند راه و روش را بنویس اما خب کاری غیر حرفه ای تلقی اش کردم تا الان
فن رایج متون استعاره و کنایه است و لازمه کوتاه نویسی که حذف باشد، و به شدت قائلم به جواز استعمال لفظ در بیش از دو معنا تا جایی که بعضی از کلمات را در سه معنا استعمال می شود و با هر معنا متن یکجور تفسیر می شود...البته چند چیز هم خیلی به کار می آید مثلا تسلط به روضه ها، آشنایی با قلم حقیر و در نظر گرفتن موضوع و کلمات کلیدی و گاها زمان ارسال اما مثال:
مثلا این نوشته که بر می گردد به مسلمیه امسال: "اسب ها اعجاز کرده اند وقتی در کوفه "برداشت" می کنند و یک ماه بعد می کارند در کربلا، بذر ها را..." لفظ "برداشت" حامل روضه ی حضرت مسلم است که روضه ی کشیده شدن حضرت در کوچه و بازار به وسیله اسب هاست که تشبیه شده به همان برداشت زراعتی و از این طرف کاشتن بذر است که حامل روضه ی نعل تازه و رها کردن اسب ها بر بدن... که تشبیه شده به کاشتن و این ابتدا برداشت کردن و بعد کاشتن را اعجاز اسب ها شمرده.
