شب آخر
چهارشنبه, ۲۲ آبان ۱۳۹۲، ۱۰:۰۸ ب.ظ
انگشت تو کجاست که عالم بدان بناست...
خدا می داند
خدا می داند
دنبالِ تبرک بودند....
طمعش زیاد بود...
انگشت برد و انگشتر...
طمعش زیاد بود...
انگشت برد و انگشتر...
برادر جان سلیمان زمانی ...
پاسخ:
پس چرا...
پس چرا...
ممنون
شما هم لینک شدی ...
شما هم لینک شدی ...
خدا می داند ...
انگشت و انگشتر ... انگشتِ صاحب انگشتر ...
و نقطه چین ها چه خوب تقاص دهان چفت شده ام را می دهند ...
انگشت و انگشتر ... انگشتِ صاحب انگشتر ...
و نقطه چین ها چه خوب تقاص دهان چفت شده ام را می دهند ...
خدا می داند...
سلام بر دست هایی که بی انگشت شد، اما با ظلم همدست نشد...
روز آخر ...
سال هاست که منتظر مانده ام،
اما بعد حسین آفتاب دیگر طلوع نکرد
شاید او هم شرم دارد ...
سال هاست که منتظر مانده ام،
اما بعد حسین آفتاب دیگر طلوع نکرد
شاید او هم شرم دارد ...
پاسخ:
چند ساعت دیر پیام را دریافت کرد
چند ساعت دیر پیام را دریافت کرد
"مکن ای صبح طلوع"
-
نمازشب رییس جمهور
دوران ابتدایی هر روز دفتر بودم، اما یک روز به خاطر آوردن عکس های فلان سریال ایرانی معروف رفتیم دفتر. اینبار فرق میکرد خود مدیر شخصا آمد. هر چه میگفت جواب میگرفت تا رسید به اینکه: "اصلا میدونی اینا سرشونو رو مهر میذارن یا نه؟" این جمله بدجوری توی ذهنم زنگ زد!!! محال است یادم برود، نه فقط به خاطر لحن و صدای مدیر بلکه به خاطر اینکه زد توی خال! این سوال سالها سوال من بود. همیشه با خودم میگفتم خدا کجای زندگی اینهاست؟ دنیای بازیگرها اولین محیط بدون نماز و دعا و حسینیه ای بود که میدیدم و همه چیزش برایم عجیب و غریب بود! شاید باورتان نشود ولی این روزها نسبت به سیاستمداران همین حس و حال را دارم. شاید خیلیها سوال های جدی تری داشته باشند اما من به آقای روحانی خیره میشوم و واقعا برایم سوال میشود که او نماز صبح میخواند؟ واقعا مدتی است دغدغه نماز صبح رییس جمهور آینده را دارم.
هفته پیش علی را در جلسه سخنرانی فلان نامزد دیدم، مثل همیشه کلی گرم گرفت و شروع کردیم از شناخت قبلی که نسبت به نامزد مورد نظر داشتیم گفتیم که اغلب خاطره یا سوال و جواب ها و یا دیدار بوده. علی گفت: ایشان آدم دقیق و سر وقتی است من هر شب راس ساعت فلان ایشان را میدیدم که از یک مسیر خاص رد میشود و میرود فلان جا نمازشب میخواند، اتفاقا نماز شب باحالی هم میخوند!
این را که گفت از فرط خوشحالی داشتم بیهوش میشدم.جمله آخر را توی فکر و بیداری شنیدم، خیلی فکری شدم...واقعا مدتی است دغدغه نماز شب رییس جمهور را دارم!
مردم معدن اند
مثل همین معدن های طلا و نقره
" به هیچ انسانی نباید با نگاه تحقیر نگاه کرد؛ نه، در او یک استعدادی هست که ای بسا جامعه به آن استعداد نهایت نیاز را دارد.
بله، بعضی‌ها هستند می‌آیند دنیا، هفتاد سال، هشتاد سال هم عمر میکنند، میروند، اما این استعدادشان کشف نمیشود؛ در واقع به اینها ظلم میشود، اینها مظلوم واقع میشوند. اگر استعداد او کشف میشد، ممکن بود یک نابغه‌ای بشود، یک شخصیت برجسته‌ای بشود. این، وظیفه‌ی مربیان جامعه را، از جمله روحانیون را، معلمان را، اجزاء حکومت را، دستگاه‌های مختلف تربیتی را زیاد میکند. مبادا به این استعدادها بی‌اعتنائی شود."۱۳۹۱/۱۱/۲۳
متاسفانه امکان درج خودکار کادر جستجو یا جعبه دنبال کنندگان در این قالب وجود ندارد، لطفا برای درج از حالت دستی استفاده نمایید.
پربیننده ترین مطالب
-
۹۲/۰۶/۲۹حرکت
-
۹۲/۰۷/۲۰بهم میاد؟
-
۹۲/۰۷/۱۶سلیمان کربلا
-
۹۲/۰۸/۱۴شب اول
-
۹۲/۰۷/۱۹دق
-
۹۲/۰۷/۲۱پیر سه ساله
-
۹۲/۰۷/۰۷اهل جهنم
-
۹۲/۰۷/۱۱تا بهشت
-
۹۲/۰۷/۰۵صلح
-
۹۴/۰۲/۳۰این به درخت میگن
بایگانی
- بهمن ۱۳۹۶ (۱)
- دی ۱۳۹۶ (۲)
- شهریور ۱۳۹۶ (۲)
- مرداد ۱۳۹۶ (۱)
- تیر ۱۳۹۶ (۱)
- خرداد ۱۳۹۶ (۲)
- ارديبهشت ۱۳۹۶ (۲)
- فروردين ۱۳۹۶ (۲)
- اسفند ۱۳۹۵ (۳)
- ارديبهشت ۱۳۹۵ (۶)
- فروردين ۱۳۹۵ (۷)
- اسفند ۱۳۹۴ (۲)
- بهمن ۱۳۹۴ (۳)
- دی ۱۳۹۴ (۶)
- آذر ۱۳۹۴ (۴)
- آبان ۱۳۹۴ (۳)
- مهر ۱۳۹۴ (۴)
- مرداد ۱۳۹۴ (۵)
- تیر ۱۳۹۴ (۸)
- خرداد ۱۳۹۴ (۷)
- ارديبهشت ۱۳۹۴ (۱۳)
- فروردين ۱۳۹۴ (۱۰)
- اسفند ۱۳۹۳ (۸)
- بهمن ۱۳۹۳ (۹)
- دی ۱۳۹۳ (۱)
- شهریور ۱۳۹۳ (۱)
- مرداد ۱۳۹۳ (۴۳)
- تیر ۱۳۹۳ (۳۰)
- خرداد ۱۳۹۳ (۱۸)
- ارديبهشت ۱۳۹۳ (۱۵)
- فروردين ۱۳۹۳ (۲۰)
- اسفند ۱۳۹۲ (۱۵)
- بهمن ۱۳۹۲ (۲۶)
- دی ۱۳۹۲ (۱۳)
- آذر ۱۳۹۲ (۶)
- آبان ۱۳۹۲ (۲۷)
- مهر ۱۳۹۲ (۳۲)
- شهریور ۱۳۹۲ (۳)
نیزه ها تا جگرش رفت، ولی قولش نه
این چه خورشیدِ غریبی ست که با حالِ نزار،
پای نعشِ قمرش رفت، ولی قولش نه
باغبانی ست عجب! آن که در آن دشتِ بلا/
به خزانی ثمرش رفت، ولی قولش نه
شیر مردی که در آن واقعه هفتاد و دو بار/
دستِ غم بر کمرش رفت، ولی قولش نه
جان من برخیِ " آن مرد " که در شط فرات/
تیر در چشمِ ترش رفت، ولی قولش نه
هر طرف می نگری نامِ «حسین» است و «حسین»/
ای دمش گرم،
سرش رفت، ولی قولش نه...