چه کنیم با روضه های تو

یا پایان باز ما را می کشد

یا روضه های باز

هواي بهار دزد است

كاش حسين

ارديبهشتي نبود!

دارم کلنجار میروم با خودم

مقتل را باور کرده ام

اما کشته شدنت را، هرگز!

وقتی هر روز عاشوراست

دنیا

تعزیه ای بیش نیست!

یکی خون تو را دنبال کرد

در مواد مذاب

سوخت!

شعبان نام دیگر عشق است

این را

از شروعش با تو می گویم!

دلی که در روضه ات شکست

لازم نیست شیشه باشد!

تو با پیشانی ات، سنگ ها را هم شکانده ای

برای رسیدن به حسین

یا باید خاک شد

یا خاکستر

حسین قطعاتش را ساخته

مهدی آن ها را کنار هم می چیند

و کار ما این وسط گریه بر پازل های پاره پاره است.

اسب ها آمدند

تا تو هم مقتول باشی 

هم مسموم

راست می گویند

من جان به عزراییل نمی دهم

تا حسین هست!