آب، ماه می طلبد
ماه ناز می کند!
این است داستان جزر و مد آب...

ماه را هلال کردند 

که

کمر خورشید شکست!

کاش گودال گودتر بود
تا چادر خاکی، خونی نمی شد
لاأقل

دل رقیه آب شده
بگویید سقا بیاید از این جا آب بردارد!

یک جا می گویند قتیل الله
یک جا قتیل العبرات
خدا هم اشک شده انگار

در تصور گودال دلم می ریزد
این طور
خون دل خورده ایم ما

حسین علی اکبرش را می خواهد، کوفی ها انار دانه کرده اند برایش

چه ربطی دارند این دو به هم

خدا می داند...

لب هات که ارغوانی شدند

آسمان ارغوانی شد!

می خواستند لیلة البرات بیاورند...

کل أرض کربلا یعنی
تنت یک جا، سرت یک جا
انگشت و انگشترت یک جا

دریا که متلاطم می شود، خدا با شب آرام-ش می کند

با عکس ماه (ع)

در دل آب

آسیب ها
با آب شروع می شود
با سیب تمام!

عصر عاشورا، خاک کربلا، تنها برادرت بود

برادری از چادر مادرت

وقتی پدرت ابوتراب باشد!